Slütter (Theo)

Zoals gezegd:

Theo schreef zich op 1 mei 1929 in bij de Gemeente Boekelo en is getrouwd met Lena Schering op 23 mei 1933. Na de dood van Lena in 1952 hertrouwde Theo met Johanna (Hanna) Elisabeth Kotz uit het Duitse Vreden. Zij stierf later aan botkanker.

Theo wilde graag tuinder worden of beter gezegd groentekweker. Hij ging aan het werk bij een kwekers bedrijf in Usselo om het vak te leren.

Hij had daarvoor al wel de landbouwschool doorlopen en melklessen gevolgd maar wilde toch kweker worden.

Hij kwam dus in Boekelo terecht, nog wat preciezer: op ’t Apenschot. De Veldbeekweg heette vroeger ook Apenschotsdijk. Theo woonde in, bij o.a. de Warrinks van de Veldkeizer. (no 3 op onderstaande luchtfoto.)

Opmerkelijk is dat Theo’s eerste vrouw Lena ook een oudere zus had met exact dezelfde naam. Het is zo goed als zeker dat het bij de Johanna Helena Scherings om twee vrouwen gaat, beiden met exact dezelfde naam, en exact dezelfde ouders en (Duitse) geboorteplaats (Lünten/Ammeloe). Lena, de zus, van Theo Slütter, was van 1906 en stierf in 1952. Johanna, echtgenote van Frederik Busschers (de Rietboer), is van 1899 en overleed in 1981.

Bij de Busschers-stamboom kun je ook bijgaande foto uit ca. 1930 vinden. Frederik Busschers, Johanna Helena Schering en hun vier kinderen zijn hier op de gevoelige plaat vastgelegd. Johanna Helena de vrouw met exact dezelfde naam als haar zuster.

Ik heb contact gehad met iemand die heeft gesproken met mensen die beide zussen hebben gekend, hen waarschijnlijk ook wel samen (in de kerk, bijvoorbeeld) hebben gezien. Twee keer dezelfde naam, hmmm vreemd.

Met pinpoint 1 heb ik de woonstede van de Hilderinks aangegeven. Ja de buren van Theo sr. Omdat m’n moeder ook ’n Hilderink is is het voor mij opmerkelijk. Bij mijn weten zijn ze afkomstig uit Haaksbergen; de huidige Apenschots-Hilderink is al van de derde generatie die hier huist.

De lokatie van Theo (Sr en Jr) Slutter in Boekelo. Met rood aangegeven de ruwe grenzen van ’t buurtschap ’t Apenschot. Noord-westelijk van Bad Boekelo. Vroeger hoorde je elk half uur tijdens de bad openings uren het geloei van de sirenes zodra de golfslag machine ging draaien. Dit ter waarschuwing van de zwemmers. Op de foto is het perceel dat zij vroeger bewerkten goed te herkennen. Naast het vak leren keek hij ook om zich heen en kwam zodoende eens in cafe Hannink in Usselo.

(He)Lena Schering

Daar werkte een Duits meisje uit Lünten, Lena Schering, van net over de grens bij Buurse. Het werd zo gezellig dat hij er uiteindelijk mee trouwde. Een Duitse vrouw was heel geschikt vond hij, want nadat zijn eerste vrouw in 1952 was overleden trouwde hij met een andere Duitse vrouw uit Vreden. Hanna Kotz.

Nadat hij met Helena trouwde kocht hij een stukje grond in Boekelo en begon een groenten kwekerij. Het was hard werken maar hij verdiende er “de kost” mee.

Met Helena kreeg hij 5 kinderen.

Will Geb. 1934. ✝ 20 dec 2012
Gerrie Geb. 1936 ✝ Overleden 20 juli 2017
Johan Geb. 1937 ✝
Theo. Geb 1938 ✝ Overleden op 28 dec. 2017.
Paul Geb. 1946 ✝ 3 okt 2011

Will.

Maakte aanvankelijk furore als importeur van electronica. Een bedrijf in Twente dat later door z’n zoons is overgenomen doch omgebouwd naar een bedrijf voor Professionele audio en video oplossingen. Je moet nu eenmaal met de tijd mee en flexibel aanpassen aan zich veranderende markt omstandigheden. Dat doen ze dan ook als de omstandigheden daarom vragen.

de “Hecla” locatie in Hengelo (O)

Will overleed in december 2012.

Gerry,

Gerrie Koenderink Woonde in Almelo. Haar man (Herman Koenderink) is overleden. Herman bekleedde (uiteindelijk) een functie bij de ING als controller / manager.

Voorjaar 2017 haar eens opgezocht in Almelo. Leuke enthousiaste vrouw met levenslust alhoewel ze ernstig ziek was. Natuurlijk uitgebreid foto’s gekeken en historie besproken.
Gerry herinnert zich nog dat op ’n keer wat “toneel” attributen zijn uitgeleend, in haar herinnering aan een der kinderen van Anton. O.a. een hoge hoed en zo’n open klapbaar vestzak horloge. Die dingetjes zijn “verloren” gegaan. Wellicht herinnerd iemand zich iets?

Onverwacht en vrij snel na dit bezoek is ze op 20 juli 2017 overleden.

Gerry Koenderink

Johan,

Begon als vrachtwagen chauffeur. Ik was zo trots als een pauw toen ik als jongetje van 14 een dag met hem mee mocht door Nederland. Heb m’n ogen uitgekeken maar herinner me niet meer wat ik gezien heb. Later begon hij zelf met een transport bedrijf.

Z’n zoon René zette dat voort c.q. is nog actief in die wereld.

Theo

Theo nam uiteindelijk het bedrijf in Boekelo over doch schakelde om naar perk planten. Dit nadat hij eerst partner was geweest in het bedrijf van broers van zijn vrouw Ria Waanders. Hij moest, evenals z’n vader, ook hard werken om een boterham te verdienen. Maar zeker zaterdags was het altijd een drukte van belang aan de Veldbeekweg. Het was ’n zekere gok om zaterdags perkplanten te gaan verkopen. Heel onverwacht was het de eerste keer al loeidruk. Op basis van dat succes schakelde hij geheel om heeft daar goed de kost mee verdiend.

Theo Sr. loopt in het midden naar hartelust blazend op de klarinet.

Zomer 201 en 2017 heb ik hem enkele keren bezocht. De eerste keer leefde z’n vrouw nog en lag zij in de woonkamer. De tweede keer hebben we uren lang foto’s gekeken en Theo’s verhalen aangehoord. Hij hoestte toen behoorlijk. Hij sprak al z’n gedachte uit dat het niet goed zat in z’n longen. En dat bleek snel.

Theo1

Theo2

Theo3

Theo4

Paul:

Theo Sr. was een van de weinigen van de Slütters familie die een muziek instrument bespeelde, de klarinet. Dat het erfelijk is blijkt wel uit het feit dat zoon Paul z’n hele “werkzame” leven vulde met z’n grote hobby muziek maken. Paul was drummer en lead zanger van de populaire band, in die dagen, Alpha. Paul overleed op relatief jonge leeftijd (65).

Hij was min of meer een nakomeling. Oudere broer Theo was van ’38 en Paul van ’46. Net na de oorlog oftewel ’n jaar na de bevrijding. Mogelijkerwijs was het bewust om tijdens de oorlog geen kind op de wereld te zetten. Wie weet.

een passage uit “Steenbrekers info” ….iemand rond 1950 uit de omgeving Boekelo….

In Boekelo onweert het wel. Op de boerderij zie je de bliksem soms uit de drinkbakken in de stallen slaan. Angst voor onweer is begrijpelijk op het platteland.

Op een middag fietst er een jongen langs, die mijn aandacht helemaal opeist. Eigenlijk niet zozeer de jongen maar meer zijn outfit. Een groene broek met een witte streep langs de pijpen. Een wit overhemd en een roodwitte kepi. Diagonaal om zijn bovenlijf draagt hij een witlederen riem met daaraan steunend op zijn stuur het mooiste wat ik tot dan in mijn jonge leven gezien heb. Een echte trommel. Een grote. Niet zo’n kinderding. Een wit vel. Chroom randen. Rode met witte driehoeken op de zijkant. In de hand waarmee hij het stuur vasthoudt heeft hij ook nog een paar stokken. Dit is het absolute einde.`Dat is Paul Slütter van de kweker bij het Apenschot.’,zegt mijn vader.`Die is bij de drumband’.

Voortaan sta ik iedere week te wachten tot hij weer langs komt. Ik wil ook bij de drumband

* Paul is beroepsmuzikant geworden. Hoewel we allebei tientallen jaren in hetzelfde circuit hebben gewerkt, hebben we elkaar nooit gesproken. Ik weet zelfs niet hoe hij er uit ziet.

Door Gerrit Steenbreker.

Tijdens enkele vakanties, in de jaren ’65 tot ’68, heb ik (Leo) twee weken “vakantie gevierd” in Boekelo en gewerkt op het bedrijf. ’n Enkele keer hoorde ik Paul oefenen op z’n drumstel doch ik weet me geen ontmoeting te herinneren. Dat werd anders toen ik het uitgaansleven betrad. Van, pakweg m’n 17e, tot m’n diensttijd was het elke zondagavond feest in Groenlo, veelal by City Centrum. Daar speelde Paul vaak met Rise & Shine, Looland team of Alpha. Namen die me te binnen schieten.